• slayt
  • slayt
  • slayt
  • slayt
  • slayt
Duyurular

Sayın Üyelerimiz derneğimize katkılarınızı bekliyoruz.

Aidat ve bağışlarınızı Akbank T.A.Ş Çatalca Şubesi, Şube Kodu:211, Hesap No:79253 nolu hesaba yatırabilirsiniz.


Dosya indirme bölümünden "Dernek üyelik formu"nu doldurup Temsilciliklerimize elden teslim edebilirsiniz


İstanbul Hava Durumu
Anket
Döviz Bilgieri
Merkez Bankası Döviz Kuru
  ALIŞ   SATIŞ
USD 0   0
EURO 0   0
       
Özlü Sözler
Hiçbir şey ayağınıza gelmez; en azından iyi olan hiçbirşey. Herşeyi gidip almanız gerekir.
ÇIPLAK AYAKLI İRİNİ

ÇIPLAK AYAKLI IRINI Yalniz kusura bakmayiniz, biraz azidir Turkcem. Uzun yillaridir konusamadim, unutiyor inzan zamanila. Pardon ne sormusidiniz bana? Hikayemi mi? Hikaye ne demek? Ha masal, tamam masal? E,anlatayım size benim masal. Nasil baslariz biz masala….Bir varimis, bir yokimis...Tıpki hayat gibi.. Ben İrini…Kapadokialı İrini..Kapadokiadan gelidik buraya. Eviniz dediler. Yerlestik, e napizan mezbur yavri mu. Doksa to theo. Yani Allaha sukur. Evimiz buyukidi orada. Burasi gibi degil. Ah gorseniz nasil buyukidi. Meyve bahceleri varidi babamin. Kime sorsaniz biliridi Yanninin evi. Babamin evini. Agaclarimiz kozamanidi. Govdesine sarilirdim. Ciplak ayak kosaridim bahzede bir bastan bir basa. Mamam basma yere diye bagirirdi, duymazidim, kosar dururidim. Babam seslenir, ciplak ayakli İrini buraya gel der, gene durmaz kosaridim. Ah Gideriken ciplak ayakli iriniyi orada birakidim. İrini orada iyidir ? mutludur? Nasilidir meyve bahcezi? Bir mektup dahi olsa yazmamistir. Ama bende de varidir kabahat, yazmamisimdir bizim bu adresi. Nereden bilsin İrini yeni evi. Ondan yazmamistir he? Meyve bahcezi diyorum az daha unuturum evimizde tekirimiz varidi. Yavrulari oldu. Ama getiremedik buraya. Cok agladim. Tekiri, meyve bahcezinde, çıplak ayakli İrininin kuzaginda biraktim. Sarki soyler kosar dururlar. Ah hem bilirsiniz sesim guzelidir benim? Madem uzaklarden geldiniz size sarki soyleyim, istersiniz? *Kanis edo den traguda Kanenas den horevi Akune mono tin penya Ki o nus tus taksidevi Ben İrini…Kapadokialı İrini..Kapadokiadan gelidik buraya. Alistik zamanla. Evlenidim, cocuklarim oldu. Onlarda biraz bilir turkce. Ah bir de kucuk torunum oldu, oglumdan yana. Ona da anlatir dururum ciplak ayakli İriniyi. Kucukudur anlamaz derler ama anliyor beni. Yuzu guluyor ben anlattikca. Eliyle koluyla isaret ediyor, anliyorum ki tekrar anlat yaya. Ben de basliyorum tekrar anlatmaya. Bir varimis bir yokimis… Simdi musade ederseniz uyumak isterim. Kimbilir belki bu gezede meyve bahcesine giderim, kosar dururum. Hem mamam, babam oradalar, beni beklerler. Gec oldu vakit hayli. Gitmezisem merak ederler. Sizde evinize gidiniz. Pardon siz kimidiniz? Siz, ciplak ayakli İrininin koyunden misiniz? *Burada kimse şarkı söylemiyor Kimse dans etmiyor Sadece melodiyi dinliyorlar Ve zihinleri seyahata



Özlem Vardar
Okunma Sayısı: 1891


3.136.17.89








YAZARIN DİĞER YAZILARI

Başkan'ın Mesajı

Unutmamak bazen mutluluktur, her başka bir umutla aydınlanır gökyüzü...  Evimizin odalarından birinde duvarda asılı duran bir tesbih, aklımda bir fotoğraf karesidir. Ziyaret ettiğimiz akraba, komşu evlerinde böyle eski eşyalar oluşu da... Bir duvar halısı, bir gaz lambası, siyah-beyaz fotoğraflar , bir çeyiz sandığı, ya da kanaviçe işlemeli bir mutfak perdesi... Perdeyi süsleyecek motifleri aşkla seçerken o zamanın genç kızları, bir gün olup oradaki karanfillerin, güllerin çok eskide kalmış, gönderilmek zorunda bırakıldıkları mahallelerinden çiçek kokusu getirebileceğine inanırmıydı? Çok uzaklarda, gençliklerinde kalmış türkülerden neşeli bir ezginin gözlerini buğulandırabileceğini..?     ***  İnsan büyüdükçe okur o eşyaların ruhunu. Masa başında toplanan ev halkının,”bizim memleketin çorbası”,”bizim oraların böreği”diye sevinçle kaşık çalarken tabağa, kalplerinden, beyinlerinden hangi hatıraların geçtiğini biliriz.  Ninelerimizin hala sakladığı çeyiz sandıklarından çıkan anıları... Gürül gürül yanan, alevleri duvarlarda dans eden soba ateşinin sıcağında, hasret dolu kucaklarda dinlerdik Selanik’ten, Nasliç’ten, Doyran’dan çıkıp gelen büyüklerimizin hikayelerini. Masallarımız”göç”tü bizim...     *** O duvarda asılı tesbih taneleri, her biri biryerlere dağılmış mübadiller gibiydiler. O taneleri hem Yunanistan’da, hem de Türkiye toplakları üzerinde buluşturmak için çıktık bu yola. Böreklerimizi, çorbalarımızı, memleket yemeklerimizin tadını kaybetmeyelim istedik. Zira; O yemeklerin tadında hepimizin çocukluğu, çocukluğumuzun kokusu var.  Sınırların arkasında kalan türkülerimizi, danslarımızı, ağıtlarımızı unutmayalım/ unutturmayalım istedik.     *** Hayatı boyunca yaşadığı yerleri, birgün yeniden görmek umudu ile yaşayan iki yaka insanlarını bulmak ve buluşturmak istedik. 2014 yılında, Büyük Mübadele Derneği”adı altında bu amaçlarla çıktığımız yolda; Gözlerini“bir gün yaşadığım yerlere yeniden gideceğim”umuduyla kapatanların mezar yerlerine bir avuç toprağın götürülmesini gördükçe, kültürleri unutturmamak adına yaptığımız çalışmalarla, günden güne çoğalan üyelerimizle, doğru yolda olduğumuza yürekten inanıp, çalışmaya devam ediyoruz. Unutmamak bazen mutluluktur... Saygı ve sevgilerimle.....

Aidat Borcu Sorgulama
Köşe Yazıları
FATMA ARIKAN

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Özlem Vardar

HAKAN ETEKE

HAKAN ETEKE

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Sevim Güney

Oktay Güldüren

Hulusi Üstün

Aycan Yılmaz

Filiz Özsoy

İskender Özsoy

Son Ziyaretçi Yorumları
Günlük Gazeteler

 

© Copyright 2020  V4.1 Tüm Hakları Saklıdır. | Dernek Sitesi | Köy Sitesi


Top